Μέσα στα κοντέινερ του Καρά Τεπέ, στις σκηνές της Μόριας, στα σπίτια της Ηλιαχτίδας και στους υπαίθριους χώρους των προσφυγικών δομών της Μυτιλήνης, μια πολυπληθής, πολυεθνική ορχήστρα με μουσικούς από όλες τις χώρες των ανθρώπων που φιλοξενούνται στο νησί κάνει καθημερινά πρόβες πάνω σε ένα ρεπερτόριο που θα το ζήλευαν πολλοί σολίστ. Η σύνθεση»ωδή στη χαρά» του Μπετόβεν, το «Tango to Evora» της Loreena McKennitt, το παραδοσιακό «Πέρα στους Πέρα κάμπους» και το «One love» του Bob Marley, μπλέκονται με ανατολίτικες μελωδίες από ξεχωριστά ιρανικά κι αραβικά κομμάτια, που έφτασαν στο νησί μαζί με τους πρόσφυγες. Οκτώ δάσκαλοι μουσικής, δίνουν εδώ και ένα χρόνο την ψυχή τους με σκοπό να εμψυχώσουν τους ανθρώπους που ζουν στα camp, κυρίως στη Μόρια όπου η καθημερινότητα ωθεί τους περισσότερους σε έναν νοσηρό ιδρυματισμό. Τους καρπούς των προσπαθειών τους θα απολαύσουμε σε μια μοναδική συναυλία στο Αρχοντικό Γεωργιάδη όπου όλα τα τμήματα όλων των δομών θα συναντηθούν επί σκηνής!
«Αυτό το υπέροχο κι ευλογημένο κομμάτι ξεκίνησε δειλά -δειλά πέρυσι, με σκοπό αρχικά όχι τόσο να διδάξουμε κλασική μουσική αλλά να προσπαθήσουμε μέσω της μουσικής να βελτιώσουμε τον ψυχισμό των ανθρώπων αυτών, να τους δώσουμε ζεστασιά, αγάπη και μια ασχολία για να γεμίσουν λίγο τον χρόνο τους», εξηγεί η Μυτιληνιά Αννίτα Ματζουράνη, δασκάλα μουσικής εδώ και 30 χρόνια στο νησί η αλλιώς η δασκάλα «Μαλόβ», όπως τη φωνάζουν οι μαθητές της από την έκφραση «My love» με την οποία τους απευθύνεται….
Όταν στις αρχές του 2017, η «Connect by Music» ξεκίνησε το πρώτο της πρόγραμμα στο χώρο φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών Καρά Τεπέ ήρθε σε επαφή με την Αννίτα Ματζουράνη, δασκάλα από το 1989 στο Ωδείο Σκαλκώτα. Εκείνη αποδέχτηκε την πρόταση τους με χαρά χωρίς όμως να γνωρίζει ακόμη τότε, τα οφέλη από αυτή τη μουσική συμβίωση. «Ο δικός μου τρόπος διδασκαλίας εμπεριέχει το στοιχεία της οικειότητας. Αυτό το πήρα από το δάσκαλό μου, αποτελεί δεύτερη φύση μου και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Δεν είναι διδασκαλία με το ρολόι αλλά εμπεριέχει το νόημα του να έρθω κοντά με το μαθητή μου, για να μάθω τους φόβους του, τις ανησυχίες του. Έτσι δεν δυσκολεύτηκα να έρθω κοντά στους ανθρώπους και να έρθουν κι αυτοί κοντά μου. Αν και μαζί με τους υπόλοιπους επτά δασκάλου που παίρνουμε μέρος στο πρόγραμμα, ήμασταν αρκετά εγκρατείς όταν μπήκαμε στη Μόρια, ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν πολύ καλά στοιχεία για να δουλέψουμε. Και εκεί τελικά, στους ενήλικες αυτούς, είναι η βάση μας καθώς έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη.Όμως η σχέση αυτή είναι αμφίδρομη. Έχω πάρει μέσα μου τόση αγάπη και τόση τρυφερότητα και νιώθω τόσο γεμάτη. Για να με ευχαριστήσουν πολλές φορές μου χαρίζουν πράγματα που φορούν κι ας είναι τα μοναδικά που έχουν», μας λέει η Αννίτα Ματζουράνη, που συναντήσαμε μέσα στο Κέντρο φιλοξενίας του Καρα Τεπέ. Εκεί, σε ένα μικρό κοντέινερ παρακολουθήσαμε μια από τις τελευταίες πρόβες για τη μεγάλη συναυλία που θα δοθεί πρώτα στη Μόρια και αργότερα στον Καρά τεπέ.
Μαζί με τη βοηθό της, τη Ζάχρα, η Αννίτα κούρδισε τις κιθάρες των ανήλικων μαθητών της, της μικρούλας Νέγκα, του 16χρονου Μούσλιμ και της Ναζιρέ που τη φωνάζουν «Νάζι». Μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά του τμήματος έπαιξαν τα κομμάτια με χαρά ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθήματος έδειχναν τεράστια πειθαρχεία. Αν και είναι πολύ δύσκολο να μη συγκινηθείς βλέποντας αυτά τα παιδιά να φτάνουν σε ένα τέτοιο επίπεδο μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες ρώτησα την Αννίτα πως έχει καταφέρει να μην ακούγεται «κιχ» σε μία τάξη που λειτουργεί μέσα σε καταυλισμό, με μαθητές διαφορετικών εθνικοτήτων. «Κάποιοι ενήλικες στη αρχή είναι πιο δυσλειτουργικοί, πιο επιθετικοί καθώς είναι κουρασμένοι να συστήνονται από την αρχή όπως τους επιβάλλεται από το σύστημα με αλλεπάλληλες συνεντεύξεις για το άσυλο. Όμως όταν εγκλιματίζονται στην οικογένειά μας και υπάρχει το δέσιμο αρχίζουν και μαλακώνουν, χαλαρώνουν. Η οικογένειά μας κρατάει επαφή με όλους του μαθητές της μέσα από τη σελίδα της ακόμη κι με αυτούς που βρίσκονται σε μια άλλη χώρα και συνεχίζουν τις σπουδές τους στη μουσική ή και σε άλλους που έχουν μεταβεί σε άλλους καταυλισμούς. Μέχρι τώρα η Connect by music έχει χαρίσει σε μαθητές της που έχουν φύγει από τη Λέσβο 200 κιθάρες. Μέσα από τα χαμογελά τους βλέπεις την ευγνωμοσύνη τους».
Κι αλήθεια είναι. Τα χαμόγελα της συστολής μπροστά στην κάμερα παραμερίστηκαν όταν ξεκίνησε το αγαπημένο τους «Πέρα στους πέρα κάμπους» που εκτέλεσαν ευλαβικά δείχνοντας πόσο φιλότιμοι είναι. Από τη μία αντιλαμβάνονται ότι τους προσφέρεται κάτι που για τους περισσότερους είναι απλησίαστο στην πατρίδα τους και για οικονομικούς λόγους, από την άλλη αυτό που τους έχω πει και έχουν πάρει πολύ σοβαρά είναι ότι ο καθένας τους πάνω στη σκηνή εκπροσωπεί την εθνικότητά του. Ότι πρέπει να δείξουν προς τα έξω ότι υπάρχει το καλό στοιχείο και ότι η μουσική ενώνει τον κόσμο. Στην αρχή είχαμε κάποια θέματα στη Μόρια επειδή κάποιοι δεν ήθελαν να παίξουν τραγούδια άλλων εθνικοτήτων. Όμως αργότερα αποδέχτηκαν τη λειτουργία της ορχήστρας και τώρα έρχονται μόνοι τους και μου λένε «τίτσερ ,τίτσερ» δεν έχουμε πολλά αραβικά κομμάτια». Βλέπεις λοιπόν ότι ακόμη και αν το μέλλον τους είναι αβέβαιο δεν ξέρουν τι θα γίνει την επόμενη μέρα στη ζωή τους αφοσιώνονται και δίνονται τη μαγεία της μουσικής με πάθος και φιλότιμο γιατί θέλουν να σου αποδείξουν ότι σωστά τους εμπιστεύτηκες. Έχω βιώσει απίθανα συναισθήματα όλα αυτό το διάστημα».
Μέσα από τη φιλότιμη προσπάθεια των μαθητών της η Αννίτα και οι υπόλοιποι δάσκαλοι της δράσης Connect by music, Δέσποινα Κούκου, Κώστας Περόγλου, Μπάμπης Μακρής, Πέλα Μυρογιάννη, Μαρία Ανδρονίκου, Lore Smits, Digna Huinink ήρθαν κοντά και σε άγνωστες για εκείνους ως σήμερα μουσικές κουλτούρες.
«Η περισσότερη ανατολίτικη μουσική είναι μεμόριαλ, δεν υπάρχει δηλαδή με έναν συγκερασμένο σύστημα (système tempéré). Πως να γράψεις τον αμανέ; Έτσι από μνήμης μεταφέραμε τα τραγούδια τους στο χαρτί και σιγά σιγά ψάχνοντας το μόριο και το ηχόχρωμα καθίσαμε ώρες ολόκληρες για να έρθουν αυτά τα τραγούδια όπως τα άκουσες εσύ σήμερα. Επειδή ο πατέρας μου έφυγε για το Κογκό με την κρίση τότε, κι έζησα εκεί τα 11 πρώτα χρόνια της ζωής μου έρχομαι πιο εύκολα κοντά με τους Κονγκολέζος και τη μουσική τους. τα βιώματά τους και τα δικά μου έρχονται και συναντιούνται. Όλα ενσωματώνονται όμορφα μέσα από τη μουσική».
Έτσι χωρίς αντιπαλότητες, άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων, βρίσκονται καθημερινά στον ίδιο χώρο και τραγουδούν μελωδίες ευρωπαϊκές, ελληνικές, αφρικανικές κι ανατολίτικες δημιουργώντας μια έθνικ ορχήστρα που πολλοί θα ζήλευαν φτιάχνοντας ένα δικό τους ήχο, τον ήχο του «φιλότιμου».
Το πρόγραμμα των συναυλιών
Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018
Συναυλία στον καταυλισμό του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) της Μόριας
Είσοδος μόνο για τους διαμένοντες.
Ώρα έναρξης: 19.00
Τρίτη 19 Ιουνίου 2018
Συναυλία στο Αρχοντικό Γεωργιάδη, στη Μυτιλήνη.
Δωρεάν είσοδος για όλους.
Ώρα έναρξης: 19.00
Τετάρτη 20 Ιουνίου
Συναυλία για τους διαμένοντες στο κέντρο φιλοξενίας προσφύγων και
μεταναστών στο Καρά Τεπέ. Είσοδος μόνο με πρόσκληση.
Η Ορχήστρα Connect by Music αποτελείται από πρόσφυγες – μαθητές που ζουν στα
κέντρα φιλοξενίας της Λέσβου (Μόρια, Καρά Τεπέ και Ηλιακτίδα.) Η Ορχήστρα, με βασικό άξονα τις 30 κιθάρες της, καθώς επίσης κρουστά και πλήκτρα, θα δώσει 3 συναυλίες. Τους συνοδεύουν διεθνώς καταξιωμένοι μουσικοί. Όλοι μαζί, θα σας συντροφεύσουν σ΄ ένα μαγικό ταξίδι με μουσικές απ΄ όλο τον κόσμο. Οι σολίστ: Nawras Al Τaky, ούτι & τραγούδι Jeroen de Groot, βιολί
Θα υπάρξει μετάδοση από την Εθνική Ολλανδική Τηλεόραση.
Πηγή: Τα Πολιτικά Λέσβου >>>