Συντάκτρια: Κωνσταντίνα Ιωακειμίδου | 28 Απριλίου 2019
Καταφτάνουν στα ελληνικά παράλια έχοντας αφήσει πίσω τους μια κατεστραμμένη από τον πόλεμο και τη φτώχεια πατρίδα. Τα μικρά παιδιά, τα νεαρά αγόρια και τα νεαρά κορίτσια που έχουν γνωρίσει τον θάνατο και έχουν γίνει οι μάστορες της επιβίωσης. Οι μικροί πρόσφυγες, οι έφηβοι πρόσφυγες που έχουν μάθει από πρώτο χέρι τι θα πει μίσος αλλά και ανθρωπιά και αλληλεγγύη.
Και δύο νησιά του Νοτίου Αιγαίου με τόσο διαφορετικές προσλαμβάνουσες: η Λέρος που την ακολουθεί η βαριά κληρονομιά του ψυχιατρείου και η μνήμη των πολιτικών εξόριστων και η Κως που η οικονομική της ανάπτυξη στηρίχτηκε εξ ολοκλήρου στον τουρισμό. Δύο νησιά στα οποία η ΑΡΣΙΣ, η Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων έχει παρέμβει με τρόπο δυναμικό με τα κέντρα μη τυπικής εκπαίδευσης αποσκοπώντας στην υποστήριξη και στην συμφιλίωση των μικρών προσφύγων με τη γνώση καθώς και στη δημιουργία ενός προστατευτικού πλαισίου για τα παιδιά.
Και τα παιδιά ως ευαίσθητοι δέκτες ανταποκρίνονται αμέσως εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη τους με αγκαλιές, χαμόγελα, λουλούδια, ζωγραφιές και προσωπική ενδυνάμωση.
Οι εργαζόμενοι της ΑΡΣΙΣ που υπηρετούν με πίστη και ενθουσιασμό το όραμά τους έχουν να πουν πολλά για το μάθημα ζωής που αντιπροσωπεύουν για εμάς εδώ τους γηγενείς οι πρόσφυγες. Ας τους ακούσουμε..