Συντάκτης: Πολιτικά | politikalesvos.gr | 17 Μαρτίου 2020
Η κατάσταση στο νησί της Λέσβου έβαινε κλιμακούμενη από την απόφαση της κυβέρνησης, περί το Σεπτέμβριο του 2019, να παγώσει όλες τις μεταφορές προσφύγων στην ενδοχώρα, ενώ τον Ιανουάριο τέθηκε σε ισχύ ο νέος νόμος 4636/2019 για τις διαδικασίες ασύλου και τις συνθήκες υποδοχής, αλλάζοντας τόσο την ουσία του ποιος δικαιούται μεταφοράς και άρσης του γεωγραφικού περιορισμού, όσο και την πράξη.
Το αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν η εκτίναξη του πληθυσμού του καταυλισμού του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης (εφεξής ΚΥΤ) της Μόριας σε πρωτοφανή νούμερα, και δη τον Ιανουάριο οι πρόσφυγες μόνο στη Μόρια έφτασαν τους 20.000 (δυνατότητα φιλοξενίας 3.000 στο ΚΥΤ). Παράλληλα, ήδη υπήρχαν επιπόλαιες και εμπρηστικές κυβερνητικές δηλώσεις σχετικά με το «σκοτεινό ρόλο» κάποιων ΜΚΟ στο προσφυγικό, ενώ ευθέως υπονοούνταν ότι κάποιες ΜΚΟ δρουν ως διακινητές και έγινε αναφορά σε δικογραφίες που έχουν μπει στο αρχείο και σε άλλες που έχουν παγώσει ελλείψει στοιχείων και που έχουν προκαλέσει διεθνή κατακραυγή κατά της Ελλάδας για ποινικοποίηση της αλληλεγγύης.